inaczej zwana craniosacralną – to delikatna, nieinwazyjna terapia wywodząca się z osteopatii. Za ojców tej terapii uważa się amerykańskich lekarzy osteopatów: Williama Sutherland’a, Franklina Sills’a i Johna Upledger’a. Terapia polega na pracy z ciałem pacjenta, gdzie za pomocą subtelnego dotyku wyczuwa się napięcia i nieprawidłowości w strukturach i ruchach tkanek, a także kości całego systemu czaszkowo-krzyżowego. System ten obejmuje kości czaszki, kość krzyżową, fluktuację płynu mózgowo-rdzeniowego, ruchomość ośrodkowego układu nerwowego i wzajemne napięcia membranowe.

Terapeuta wsłuchuje się w rytm czaszkowy, zwany Oddechem Życia, trzeci niezależny rytm w naszym ciele, poza oddechem płucnym i pulsem. Jest on bardzo charakterystyczny, odbiera się go jako przypływ i odpływ, podobnie jak fale morza. Ma on swoją jakość, moc i amplitudę. Terapeuta sprawdza gdzie w naszym ciele występują zaburzenia Oddechu Życia i zaprasza organizm do ich regulacji stosując konkretne układy/chwyty terapeutyczne.

Według podejścia biodynamicznego w płynie mózgowo-rdzeniowym zapisany jest nasz wzorzec zdrowia. Jeśli chorujemy, jesteśmy zestresowani, nieregularnie śpimy i źle się odżywiamy to nasz organizm nie może dotrzeć do tego wzorca.